--------EFSANEWİ MAÇLAR-------

Konu: --------EFSANEWİ MAÇLAR------- Salı Ekim 07, 2008 4:20 pm

Efsane Maçlar

Galatasaray-Fenerbahçe rekabetinin en unutulmaz olaylarından birisi 1910-1911
sezonunda yaşanmıştır. 12 Şubat günü Kadıköy'deki Union Club sahasında yapılacak
maça, aşırı lodos nedeniyle bazı Galatasaray'lı futbolcular karşıya geçemez. 11 kişilik takımı tamamlayamayan Galatasaray, Fenerbahçe sahasındaki maça ancak 7 kişi çıkabildi. İnanılmaz bir inançla mücadele veren 7 kişi Fenerbahçe'yi kendi sahasında 7-0 yendi. Sarı Lacivertli takım da bu maçta kalecisi Ali Said'in sakatlanıp çıkması sonucu 10 kişi ve kalecisiz oynamak zorunda kalmış ve gol yiyenin kaleyi bir diger arkadaşına devretmesi şeklinde öteki futbolcularda bir bir kaleye geçmiştir. Bu inanılmaz zaferi kazanarak ezeli rekabetin en parlak sonuçlarından birini elde eden Galatasaray takımının o maçı hangi kadrosuyla oynadığını saptamak ne yazık ki mümkün olmamıştır. Bu konuda, kaynaklar arasındaki çelişkiler içinden çıkılabilecek gibi değildir. Yanlışı göze alarak verebileceğimiz kadro şöyledir:

Ali Sami - Ali, Bekir Bircan, Horace Armitage, Celal İbrahim, İdris, Emin Bülent.
(Cem Atabeyoğlu, bu maçta kalede Ahmet Robenson'un oynadığını belirtiyor. Ayrıca, onun verdiği kadroda Horace Armitage ve Bekir Bircan yok. Emin Bülent de iki ayrı kişi olarak verilmiş... Ancak, bütün bu isimlerin anılmış olması nedeniyle yine de belli bir sonuca varmış oluyoruz.)

1910-1911 ŞAMPİYONU GALATASARAY TAKIMI

Ayaktakiler sağdan: Asım, Mahmut, Ruşen, Eşref, Bojkof, A.Robenson, Neşet, İbrahim, Celal, Kamil Orta Sıra Sağdan:Yusuf Celal, Cevdet Kalpakçıoğlu, Kiril, İdris, Celal, Hüseyin, Rıza, Ali Sami Yen, Salih Arif Ön Sıra Sağdan:Bekir, Hüseyin Cevat.

------------------------
1934-35
FENERBAHÇE-GALATASARAY MAÇI

Galatasaray son maçını Fenerbahçe ile yapacak... Maç Kadıköy'de... Fenerbahçe bu maça çok iyi hazırlanmış...Mutlaka kazanacaklar... Galatasaray sahada yer aldığı zaman herkes hayretini gizleyemez...Çünklü, Sarı-Kırmızılı takım gençlerden kurulu bir 11 ile saha yer alıyordu... Santrforda Arap Adnan oynayacaktı..Bu takımı görenler Galatasaray adına galibiyet umudunu yitirmişlerdi bile. Ama tek şey vardı düşünmedikleri; 'Galatasaraylılık ruhu...'

İşte o ruh o gün Fenerbahçe Stadında öylesine coştu ki, öylesine şahlandı ki, 4 gol birbiri ardına sıralanırken , o tam kadrolu Fenerbahçe'ye sadece bunları seyretmek düşüyordu... Hala anlatılan bir hezimet daha var ki , bunu tafsilatıyla anlatmaya lüzum bile görmüyorum... Bunu herkes biliyor zaten; Hani Galatasaray'ın altı kişiyle başlanıp,yedi kişiyle sona erdirilen Kadıköy'de ki bir maçta Fenerbahçe'yi 7-0 ile kumbaraya çevirdiği maç... Rahmetli Altan ERBULAK , 80'li yıllarda, bu maçla ilgili çok güzel bir karikatür çizmişti...Karikatürdeki sözcük şundan ibaretti ;
" Dua edin ki 7 kişiydik , ya 11 kişi olsaydık..? "

------------------------------------------------------------------
1935-36
GALATASARAY - GüNEŞ MAÇI

Ayvalı maç...

Güneş ayrığının Galatasaray'ı ne kadar yıprattığını , Galatasaray'n senelerce toparlanamadığını ,Fenerbahçe'nin ise bu sayede nasıl 'atı alıp Üsküdar'ı geçtiğini' uzun uzun anlatmayacağım... Galatasaray ile Güneş arasında ki ilk maç bir intikam maçı gibi olur...Bir gün önceden Galatasaray Lisesinde hummalı bir hazırlık başlar. Sınıflardaki tahtalara ve camlara 'Galatasaraylı kardeş, yarınki maçta hazır ol' yazılır. Ayrıca etütlerde, özellikle yatılılar,pankartlar hazırlarlar. Elebaşı, Soğan Nazım'dır. Her hareketi o yönlendirir, her direktif ondan çıkar... İki küfe ayva götürülecektir stadyuma... Soğan Nazım dışarı çıkan her öğrenciye ayva getirmesi için talimat verir. Bunların nasıl toparlanacağını izah eder... Neden ayva? Bunun açıklaması ise şudur: Önce Ateş-Güneş namıyla kurulan Güneş Kulübünün rumuzu A ve G harflerinden oluşur. Muzip bir Galatasaraylı da buna 'Ayva G.t' deyiverir. Bu isim kısa sürede yerleşir...Hem de öylesine yerleşirki A ve G'den ibaret yaka rozetleri çıkartılır. Adil Giray kendi adının baş harflerinden oluşan şövalye yüzüğünü bile takamaz olur... Soğan Nazım maç günü iki küfe ayvayı toparlayıp Taksim stadına sevk eder. Küfelerin turnikelerden geçmesi mesele olur ama halledilir. Nazım önde küfeler arkada, giriş kapısının sol tarafındaki Galatasaray tribününe taşınır. Stat hıncahİnç dolar. Takımlar sahaya çıktıklarında Galatasaray meşhur Cim Bom Bom 'u ile taraftarlarınca desteklenir..Azınlık Ateş-Güneş seyircisinden çıt çıkmaz.
Maç boyunca rakibinden üstün oynayan Galatasaray, Ateş-Güneş'i 6-2 mağlup eder.

Maç esnasında, zaman zaman ayva yağar sahaya.Özellikle Galatasaray tribününün önünden taç ya da korner atan Ateş-Güneşliler nasiplenirler bu ayvalardan. Bir ayva da Eşref Şefik'in kafasında patlar. Galatasaray'ın bir taç atışı sırasında Eşref Şefik tribünden 'Ofsayytt' diye bağırınca, Soğan Nazım 'Taçtan ofsayt olur mu? Bir ayva da sen hakettin' der ve ayvayı hedefe ulaştırır... Maç sonrası ise Galatasaraylı gençler Sıraselviler'de ki Ateş-Güneş kulubünü basar,binayı ayva yağmuruna tutar ve dağılırlar.

(36)
GAZİ BÜSTÜ

Busefer 'Atı alan Üsküdar'ı geçemedi...

1928 yılında Tayyare Cemiyeti tarafından ortaya koyulan 'Gazi Büstü' için Galatasaray ile Fenerbahçe karşılaşır. 10.08.1928'de oynanan ilk maç 3-3 berabere biter. Bu maçı Suphi Batur şöyle özetler:

'Maçın 15.dakikasında 3-1 gibi ağır bir sonuçla karşılaşmış, ümitsiz bir didişme içinde devreyi bitirmiştik. Soyunma odasına giderken tahta parmaklıkların üzerinde vucutlarını koyvermiş o gün takımda oynamayan Vahyi ile Ercüment'e gözüm ilişti.İkisinin de gözü yaşlıydı... Soyunma odasında Antrenör Billy Hunter'ın nasihatlarını dinliyoruz. Bir aralık odaya Polis Şevket geldi. Bize 1 no.lu azamız Ali Sami Bey'in 'Allah'ım büyüksen, bugün Galatasaray kurtulur' diye ağladığını anlattı.
Sahaya çıkacağımız anda içimde bir ferahlİk hisseder gibiydim. Bu ferahlığı arkadaşlarımın da hissettiğine eminim.

İkinci devrenin dakikalarını Genel kaptanımız Abidin Daver Bey stat balkonundan parmaklarıyla işaret ediyordu. Oyunun bitmesine 16 dakika vardı. Sağdan bir korner oldu. Leblebi topu düzeltti, Muslih önümde yere eğilmiş topu gözlüyor. Kadri ile Sabih, Muslih'in başında nöbetçi. Neticenin artık değişmeyeceğinden emin bu iki FB'li arkadaş; 'Hoca nereye bakıyorsun, atı alan Üskdar'ı geçti' diye eğleniyor. Hoca bu alaylı söze sert bir cevap veriyor.

Rahmetli Şeref vuruş düdüğünü çaldı. Top kaleye doğru süzülüyor. Hocanın Besmelesi ve sert bir kafa vuruşu,top ağlarda. Sol tribünün bizi teşci eden ve ardı arkası kesilmeyen 'Re re re Ra ra ra...' temposu. Üçüncüğ beraberlik golünü de atmakta gecikmedik.

Bunlar maçın bilinenleri,bir de bilinmeyenler var. Bizi o gün beraberliğe getiren içimizdeki Galatasaraylılık meşalesini ateşleyen imanımızdı...
Aradan uzun yıllar geçti. Hala tribünlerde muzdarip bekleşen Galatasaraylılar'ı
düşünüyorum. Bir daha sırtımıza giyemeyeceğimiz sarı-kırmızı formanın hasreti içimi yakıyor.

Bu satırlarda belirtmek istediğim eski bir hatıranın altındaki gizli hisleri, yıllardır çektiğimiz ızdırabı dindirecek genç futbolcu arkadaşlarımıza ithaf
ediyorum...'

Galatasaraylılık ruhu, Galatasaraylılık imanı, takımı ikinci maça taşır. Bir tarafta azim ve irade var. Öteki tarafta ise 3-1 den 3-3 olan maçın intikamı. Ve sonuç; G.Saray
4-0 galip...

Galatasaray Gazi Büstünü görkemli müzesinin Şeref köşesine koyar. Kulüp Başkanı Necmettin Sadak, Gazi Musatafa Kemal Paşa'ya durumu bir mektupla bildirir ve Ulu Önderimizden şu karşılık gelir; 'Mektubunuzu aldım.Türk gençliğinin spor sahasında da gösterdiği kabiliyet ve faideli faaliyetini takdirle müşahade ve takip ediyorum. Hakkımda ibraz buyurulan asarı muhabbetten mütehassıs oldum. Teşekkür ederim efendim.' Reisi Cumhur Gazi M.Kemal

» --------EFSANEWİ MAÇLAR 2 -------